Πρώτον, στην Έξοδον 13: 1-2 διαβάζουμε:
«και Γιαχβέχ μίλησε στο Μωυσή και είπε: Αγίασε μου όλα τα πρωτογέννητα, οποιοδήποτε διανοίγει μήτρα μεταξύ των τέκνων του Ισραήλ, από ανθρώπου έως κτήνους, διότι τούτο ανήκει σε μένα.».
Δεύτερον, παρακάτω στο ίδιο κεφάλαιο 12-13 συνεχίζει:
«Θα βάλεις κατά μέρος για τον (το Εβραϊκό κείμενο λέει, θα προσφέρεις στον) Γιαχβέχ, όλα που διανοίγουν μήτρα, αρσενικά,... κλπ.».
Τρίτον, στο Λευιτικόν 27: 29 έχομε την τρομερή διάταξη:
«και οτιδήποτε, το οποίο έχει αφιερωθεί ως τάμα από τους ανθρώπους δεν ημπορεί να εξαγοραστεί, αλλά διά θανάτου θα θανατωθεί.».
[─ Παρέκβαση: Εάν μελετήσετε τις αποδόσεις της Παλαιάς Διαθήκης στη Νεοελληνική και τις συγκρίνετε με το ίδιο το πρωτότυπο, εάν βεβαίως δεν έχετε δυσκολία με την βιβλική γλώσσα, ή με την Μασόρα ή μια καλή μετάφρασή της από τα Εβραϊκά, θα παρατηρήσετε ότι οι αποδόσεις όχι μόνο προσθέτουν πλεονασμούς και θεολογικά παραγεμίσματα αλλά και διαστρέφουν την καθαρή αλήθεια, η οποία αποκαλύπτει πράγματα που σοκάρουν τους σημερινούς αναγνώστες.
Π. χ., ο θεολόγος Γ. Γ. Ψαλτάκης που έχει αποδώσει το εδάφιο αυτό στην εικοσάτομη έκδοση της Παλαιάς Διαθήκης της αδελφότητος θεολόγων ο «Σωτήρ», Έκδοσις Έκτη 2003, το
«αλλά θανάτω θανατωθήσεται» του πρωτοτύπου των Εβδομήκοντα (δύο) δεν το μεταφράζει όπως πρέπει «αλλά (δια θανάτου) θα θανατωθεί» μόνο το αποδίδει αλλέως: «αλλά θα είναι αφιερωμένος έως θανάτου εις τον Θεόν.»
Το ίδιο ακριβώς λάθος διαπράττουν και οι γνωστοί θεολόγοι Π. Ν. Τρεμπέλας στην Παλαιά Διαθήκη της αδελφότητος θεολόγων ο «Σωτήρ», Έκδοσις του 1985, και ο Ι. Θ. Κολιτσάρας στην πεντάτομη έκδοση της Παλαιάς Διαθήκης της αδελφότητος θεολόγων η «Ζωή», Έκδοσις Τρίτη, 1989.
Οι φράσεις «θανάτω θανατωθήσεται», ή «θανάτω θανατούσθωσαν», ή «θανάτω θανατούσθω», και πολλές άλλε παρεμφερείς όπως «λιθοβολήσουσιν ... εν λίθοις», «εξαλείψω εν φόνω μαχαίρας», «ρομφαία...» κλπ., εμφανίζονται εκατοντάδες φορές εντός του θεοδότου Μωσαϊκού Νόμου και ολόκληρης της Παλαιάς Διαθήκης.
Οι φράσεις «θανάτω θανατωθήσεται», ή «θανάτω θανατούσθωσαν», ή «θανάτω θανατούσθω», και πολλές άλλε παρεμφερείς όπως «λιθοβολήσουσιν ... εν λίθοις», «εξαλείψω εν φόνω μαχαίρας», «ρομφαία...» κλπ., εμφανίζονται εκατοντάδες φορές εντός του θεοδότου Μωσαϊκού Νόμου και ολόκληρης της Παλαιάς Διαθήκης.
Για σύντομο παράδειγμα αναγράφομε μόνον Λευιτικόν 20: 13
«και ος αν κοιμηθή μετά άρσενος κοίτην γυναικός, βδέλυγμα εποίησαν αμφότεροι· θανάτω θανατούσθωσαν, ένοχοί εισίν.»,
και Λευτικόν 20: 15-16
«και ος αν δω κοιτασίαν αυτού εν τετράποδι, θανάτω θανατούσθω, και το τετράπουν αποκτενείτε. και γυνή, ήτις προσελεύσεται προς παν κτήνος βιβασθήναι αυτήν υπ’ αυτού, αποκτενείτε την γυναίκα και το κτήνος· θανάτω θανατούσθωσαν, ένοχοί εισίν.».
Εδώ αυτοί οι κύριοι μεταφράζουν κανονικά και σωστά:
«να τιμωρούνται (και οι δύο) διά θανάτου», και «να τιμωρείται με θάνατον», «Να τιμωρούνται με θάνατον».
Γιατί λοιπόν εδώ δεν μετάφρασαν όπως και πριν:
«να είναι και οι δύο αφιερωμένοι ο ένας στον άλλο μέχρι θανάτου», ή «αυτός να αφιερώνεται στο τετράποδο μέχρι θανάτου», ή «η γυναίκα να αφιερώνεται στο τετράποδο μέχρι θανάτου»;
Και ξαναρωτάμε γιατί;
Πλήρης παραποίηση και διαστροφή των πραγμάτων δηλαδή από τους ορθοδόξους Έλληνες θεολόγους.
Αυτή η συνεχής και ανερυθρίαστη απόκρυψη της αλήθειας δεν μπορεί παρά να μας βάλει σε υποψίες περί συνωμοσίας. Διότι τόσοι μεταφραστές και ερμηνευτές λησμονούν ότι τα κείμενα αυτά είναι θεόπνευστα ή ακριβέστερον τα ίδια τα λόγια του Θεού και επομένως ότι δεν ημπορούν να αλλάξουν ούτε «μίαν κεραίαν» ούτε «ένα ιώτα» έως τον καιρόν της συντελείας (σύμφωνα με το χριστιανικό δόγμα που προέρχεται από τον Ματθαίον 5: 18-19, την Αποκάλυψιν 22: 18-19, κλπ.), αλλά τα διαστρεβλώνουν κατά το δοκούν!
Αυτή η συνεχής και ανερυθρίαστη απόκρυψη της αλήθειας δεν μπορεί παρά να μας βάλει σε υποψίες περί συνωμοσίας. Διότι τόσοι μεταφραστές και ερμηνευτές λησμονούν ότι τα κείμενα αυτά είναι θεόπνευστα ή ακριβέστερον τα ίδια τα λόγια του Θεού και επομένως ότι δεν ημπορούν να αλλάξουν ούτε «μίαν κεραίαν» ούτε «ένα ιώτα» έως τον καιρόν της συντελείας (σύμφωνα με το χριστιανικό δόγμα που προέρχεται από τον Ματθαίον 5: 18-19, την Αποκάλυψιν 22: 18-19, κλπ.), αλλά τα διαστρεβλώνουν κατά το δοκούν!
Αγαπητοί αναγνώστες τί έχετε να πείτε επ’ αυτού του ζητήματος που θέτομε εδώ;
Στις Αγγλικές Προτεσταντικές Παλαιές Διαθήκες το κείμενο έχει αποδοθεί σωστά και απ’ αυτές αναγράφει ο αείμνηστος συγγραφέας Joseph Wheless, ο οποίος εγνώριζε άριστα και την Αρχαίαν Ελληνικήν. Έτσι λοιπόν η γνώση της Αρχαίας Ελληνικής παίζει καθοριστικό ρόλο στη σωστή ανάγνωση και κατανόηση των χριστιανικών κειμένων και αποτελεί ασφάλεια από το να καταντήσει κανείς έρμαιον απάτης. ─ Τέλος της παρεκβάσεως.]
Ο θεϊκός «λόγος» γι’ αυτή την αφιέρωση μέχρι θανάτου των πρωτογεννήτων του Εκλεκτού Λαού και των κτηνών τους, που δίδεται από τον θείο νομοθέτη, είναι για να είναι ιερή η μνημόνευση της σφαγής των πρωτογεννήτων της Αιγύπτου, όπως
σύμφωνα με την Έξοδον 13: 15-16 έχομε:
Στις Αγγλικές Προτεσταντικές Παλαιές Διαθήκες το κείμενο έχει αποδοθεί σωστά και απ’ αυτές αναγράφει ο αείμνηστος συγγραφέας Joseph Wheless, ο οποίος εγνώριζε άριστα και την Αρχαίαν Ελληνικήν. Έτσι λοιπόν η γνώση της Αρχαίας Ελληνικής παίζει καθοριστικό ρόλο στη σωστή ανάγνωση και κατανόηση των χριστιανικών κειμένων και αποτελεί ασφάλεια από το να καταντήσει κανείς έρμαιον απάτης. ─ Τέλος της παρεκβάσεως.]
Ο θεϊκός «λόγος» γι’ αυτή την αφιέρωση μέχρι θανάτου των πρωτογεννήτων του Εκλεκτού Λαού και των κτηνών τους, που δίδεται από τον θείο νομοθέτη, είναι για να είναι ιερή η μνημόνευση της σφαγής των πρωτογεννήτων της Αιγύπτου, όπως
σύμφωνα με την Έξοδον 13: 15-16 έχομε:
«Όταν σκλήρυνε λοιπόν ο Φαραώ για να μην μας αφήσει να φύγουμε, ο Θεός απέκτεινε κάθε πρωτότοκο στη χώρα της Αιγύπτου, από πρωτοτόκων ανθρώπων μέχρι πρωτοτόκων κτηνών. Και διά τούτο εγώ προσφέρω θυσία στον Γιαχβέχ οποιοδήποτε διανοίγει μήτρα από τα αρσενικά ζώα, και κάθε πρωτότοκο των ανθρώπων μου το εξαγοράζω. Και σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος θα έχεις κάποιο σημάδι στο χέρι σου, το οποίο πάντα όταν το βλέπεις, θα θυμάσαι ότι ο Γιαχβέχ με το παντοδύναμο χέρι του σε έβγαλε ελεύθερον από την Αίγυπτον.».
[Μελετήστε την καθιέρωση των πρωτοτόκων στον Γιαχβέχ όπως καταγράφεται στην Έξοδον 13: 1-16, 22: 29-30, κα.
Πράγματι οι ανθρωποθυσίες αποτελούσαν κοινό έθιμο όλων των Σημιτικών λαών.
Την ίδια ακριβώς θυσία των πρωτοτόκων απαιτεί και λαμβάνει ο σημιτικός Θεός Μολώχ της Καρχηδόνος.].
Κείμενα και πάλι κείμενα του εμπνευσμένου λόγου του Θεού μάς μεταφέρουν το θηριώδες έθιμο του ολοκαυτώματος ζωντανών παιδιών ως ζωντανές ανθρωποθυσίες στον Εβραϊκό Θεό.
Κείμενα και πάλι κείμενα του εμπνευσμένου λόγου του Θεού μάς μεταφέρουν το θηριώδες έθιμο του ολοκαυτώματος ζωντανών παιδιών ως ζωντανές ανθρωποθυσίες στον Εβραϊκό Θεό.
Ακόμα και τα κατοπινά κείμενα που απαγόρευαν αυτή την πρακτική μαρτυρούν, με τη συχνή επανάληψη τους, για τη βαθιά ριζωμένη θρησκευτική τελετή λατρείας της ανθρωποθυσίας στο Ισραήλ, είτε σαν υπακοή στους ανωτέρω θεϊκούς νόμους είτε ακόμα σαν αρχαιότερη πρακτική του Εκλεκτού Λαού.
Για παράδειγμα η εντολή του Θεού στον Αβραάμ να φονεύσει τον νεαρό γιο του Ισαάκ, σαν σεπτή θυσία ολοκαυτώματος, είναι πάρα πολύ γνωστή και αποκρουστική για να αναφέρομε περισσότερες λεπτομέρειες.
Μέχρι να τελειώσει αυτό το αρχείο της Βίβλου όλο και περισσότερα βιβλία υποδεικνύουν τη συνέχιση των ανθρωποθυσιών ως μιαν ορθόδοξη θρησκευτική τελετή προς τον Γιαχβέχ, Θεό του Ισραήλ.
Στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ 20: 26 διαβάζουμε:
«Θα τους θεωρήσω μολυσμένους στις προσφορές τους, διότι κάθε διανοίγον μήτρα (δηλαδή πρωτότοκο) το προσφέρουν θυσία στο πυρ...».
Παρακάτω στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ των Μασσοριτών 20: 31 έχουμε:
«Κάνεις τους γιους σου να περάσουν διά του πυρός... ακόμα και σήμερον.».
Και ακόμα λίγο πριν στο ίδιο βιβλίο 16: 20-21:
«Εσύ πήρες τους γιους και τις θυγατέρες σου... και θυσίασες αυτούς... Εφόνευσες τα παιδιά σου και τα παρέδωσες για να τα αναγκάσουν να περάσουν διά του πυρός.».
Άλλα παραδείγματα αναφορών με το θέμα των ανθρωποθυσιών, είναι:
1. Ησαΐας 57: 5
2. Ιερεμίας 7: 31, 19: 5, 39 (Μασόρας 32): 35
3. 4 (Μασόρας 2) Βασιλειών 16: 3, 17: 17-31, 23: 10
4. Ψαλμοί 105 (ή 106): 37-38
5. (Σχεδόν παντού)
[Τί συμπεραίνετε λοιπόν για αυτά τα πράγματα που καταγράφομε εδώ;...].
--------------------
Δημοσίευση σχολίου